Μαγ-εία και Μαγ-ειρική
Οι λέξεις μαγειρεύω και μαγεία, προέρχονται από την ίδια ρίζα. Από την ίδια με την μαγεία ρίζα, μαγ-, προέρχεται το ρήμα μάσσω που σημαίνει πλάθω με τα χέρια, ζυμώνω και κατ’ επέκταση μαγειρεύω. Δεν είναι, προφανώς, τυχαία η φράση αυτός κάτι μαγειρεύει στην περίπτωση που κάποιος σχεδιάζει κρυφά κάτι κακό, ενώ στην παραδοσιακή Θεσσαλία συνήθιζαν να λένε, για όποιον υπήρχε η υπόνοια ότι έχει υποστεί μάγια, πως τον μαγείρεψαν.
Τα μέσα και σύνεργα της μαγείας συνδέονται συχνά με τις γυναίκες καθώς άπτονται συγκεκριμένων δραστηριοτήτων του οίκου, με βασικότερη τη διαχείριση των φυσικών προϊόντων και τη μετατροπή τους σε πολιτισμικά αγαθά μέσα από οικιακές εργασίες όπως το μαγείρεμα και η ύφανση. Από την Κίρκη και την Μήδεια ως τα κλασικά λαϊκά παραμύθια και τις σύγχρονες ταινίες κινουμένων σχεδίων, η μαγεία είναι προπάντων ένα είδος αντι-μαγειρικής τέχνης, με την εικόνα της μάγισσας που ανακατεύει τη χύτρα να είναι οικεία σε όλους μας.
(Επιπλέον στοιχεία μπορείτε να βρείτε στα Πρακτικά της ημερίδας της 19ης Δεκεμβρίου 2009, "Μαγεία και Μεταφυσικός Κόσμος" του Υπουργείου Πολιτισμού και του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, Αθήνα 2011: Λυδάκη Α., Καμινιώτης Β., «Η μάγισσα της λαϊκές αφηγήσεις», σ.59-76)
Χριστίνα Παπαδάκη, αρχαιολόγος, μεταδιδακτορική ερευνήτρια