O Φούρνος που Μιλούσε

Οι οικιακές συσκευές, προς το παρόν τουλάχιστον, είναι σιωπηλές. Δεν μιλάνε.  Αν εξαιρέσουμε κάποια high tech προϊόντα που μας υπόσχεται η καλπάζουσα εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης, παραμένουν υπάκουες και σιωπηλές κι εκτελούν τα καθήκοντά τους αδιαμαρτύρητα, κάνοντας τη ζωή όλων μας πιο εύκολη. Ωστόσο, τουλάχιστον σε μια περίπτωση, αυτός ο κανόνας παραβιάστηκε κατάφωρα.

Στη Σαραγόσα της Ισπανίας, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1934, η οικογένεια Palazón που ζούσε σ’ ένα αστικό διαμέρισμα μιας συνηθισμένης πολυκατοικίας, βρέθηκε στο επίκεντρο μιας καταιγίδας εξωφρενικών περιστατικών. Εκείνο το πρωινό το διαμέρισμά τους γέμισε με ανεξήγητες κραυγές και ηχηρά γέλια που έμοιαζαν να προέρχονται από το φούρνο που είχαν στην κουζίνα τους. Στην αρχή, κι επειδή η καμινάδα της κουζίνας συνδεόταν με άλλα διαμερίσματα της πολυκατοικίας, οι Palazón υπέθεσαν ότι όλος αυτός ο σαματάς προερχόταν από κάποιο διπλανό διαμέρισμα. Όταν, όμως, τους επισκέφτηκαν οι γείτονές τους για να δουν τι συμβαίνει, άκουσαν και αυτοί τους ίδιους θορύβους. Πριν περάσουν πολλές μέρες, ολόκληρο το κτήριο βούιζε από τη φήμη ότι ο φούρνος των Palazón είχε στοιχειώσει.

Η πολυκατοικία όπου βρισκόταν το διαμέρισμα των Palazón

Αν και οι περισσότεροι ένοικοι της πολυκατοικίας πίστεψαν ότι η ευυπόληπτη εκείνη οικογένεια είχε πέσει θύμα κάποιου κακόβουλου φαρσέρ, υπήρξαν και κάποιοι που απέδωσαν αυτές τις παρενοχλήσεις σε κάποιο «duende», ήτοι σε κάποιο οικιακό ξωτικό ή goblin.

Αναπόφευκτα το διαμέρισμα των Palazón έγινε πόλος έλξης κάθε κυνηγού παραφυσικών φαινομένων. Ο φούρνος, εξάλλου, ήταν πολύ ομιλητικός. Απαντούσε σε κάθε είδους ερωτήσεις κι έκανε δηκτικά σχόλια. Για κάποιο λόγο φαινόταν να έχει αναπτύξει μια εμμονή με την 16άχρονη ψυχοκόρη της οικογένειας, την Pascuala Alcocer.  Την καλούσε ονομαστικά και ύστερα ξεσπούσε σε παρανοϊκά γέλια.  

Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους η άμοιρη οικογένεια έφτασε στα όρια των αντοχών της. Οι ενοχλητικοί περίεργοι που χτυπούσαν την πόρτα του σπιτιού τους μέρα και νύχτα, καθώς και ο αγενέστατος φούρνος που είχαν στην κουζίνα τους, κόντευαν να τους σπάσουν τα νεύρα. Έτσι, λοιπόν, κατέφυγαν στην αστυνομία. Η παράξενη φωνή δεν φάνηκε πάντως να φοβάται τους ένστολους αστυνομικούς και άρχισε να συζητάει μαζί τους με το ίδιο κέφι που συζητούσε και με κάθε άλλο περίεργο. Για παράδειγμα, όταν ένας αστυνομικός τη ρώτησε «Ποιος είσαι και γιατί το κάνεις αυτό;» και «μήπως θέλεις χρήματα;» η απάντηση που έλαβε ήταν ένα ξερό και σαφέστατο «όχι». Όταν ο αποκαρδιωμένος αστυνομικός ξαναρώτησε τον φλύαρο φούρνο αν ψάχνει για δουλειά, η απάντηση ήταν και πάλι ένα δηκτικό «όχι».

«Τότε, ποιος είσαι και τι θέλεις, άνθρωπε μου»;     

«Δεν θέλω τίποτα», απάντησε ο φούρνος με μια ειρωνική φλεγματικότητα που θα ζήλευε και η γάτα του Τσεσάιρ της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, «και, καταρχήν, δεν είμαι άνθρωπος».

Ύστερα απ’ αυτό τα ένστολα όργανα της τάξης σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Το να συλλάβουν το φούρνο ήταν μια εντελώς μη πρακτική λύση, οπότε αποφάσισαν να καλέσουν έναν αρχιτέκτονα και το συνεργείο του για να τσεκάρουν το διαμέρισμα. Εκείνοι δεν βρήκαν καμία κρυψώνα όπου θα μπορούσε να κρύβεται κάποιος φαρσέρ. Όταν, μάλιστα, ένας εργάτης πρότεινε να μετρηθεί το φάρδος της καπνοδόχου, ο φούρνος, πρόθυμος να εξυπηρετήσει, τον πληροφόρησε ότι δεν ήταν ανάγκη να μπει στον κόπο γιατί το φάρδος της καμινάδας ήταν έξι ίντσες. Που όντως ήταν.

Τελικά εκκενώθηκε ολόκληρη η πολυκατοικία, η οποία στη συνέχεια φυλασσόταν από αστυνομικούς σε εικοσιτετράωρη βάση. Επίσης, μια ομάδα ψυχολόγων εξέτασε την οικογένεια –και την ψυχοκόρη– ενώ, καλού κακού, ήρθε κι ένας ιερέας ο οποίος ψέκασε το φούρνο με αγιασμό!  

Και ξαφνικά, η μυστηριώδης φωνή σιώπησε. Ύστερα από δυο μέρες σιγής, όλοι όσοι είχαν ασχοληθεί με την όλη ιστορία έβγαλαν έναν βαθύ αναστεναγμό ανακούφισης και αποφάσισαν να επιστρέψουν στην καθησυχαστική ρουτίνα τους. Οι αστυνομικοί αποχώρησαν, οι ψυχολόγοι άφησαν την οικογένεια ήσυχη και ο ιερέας επέστρεψε στην εκκλησία του. Αλλά με το που ξαναμπήκαν οι Palazón στο σπίτι τους, ο φούρνος τους χαιρέτησε με τη φράση «Δειλοί, δειλοί, να ’μαι πάλι!» Ύστερα, ως χειρονομία καλής θέλησης τους πληροφόρησε ότι μπορούσαν να καπνίσουν αν ήθελαν και ότι κάτι τέτοιο  δεν θα τον ενοχλούσε καθόλου.

Ο λαλίστατος φούρνος.

Ύστερα από τη θερμή τούτη υποδοχή, η ταλαιπωρημένη οικογένεια αποφάσισε να φύγει, όχι απλά από το κτήριο αλλά και από την ίδια τη Σαραγόσα. Έκτοτε, κανείς δεν γνωρίζει τι απέγιναν οι άμοιροι οι Palazon.

Ο φούρνος στο μεταξύ συνέχισε το χαβά του. Μέσα στο άδειο πια διαμέρισμα, τρόμαζε τους επισκέπτες του τσιρίζοντας «Έρχομαι,  έρχομαι!». Η φήμη του δε συνέχισε να εξαπλώνεται. Κωμικοί του Music-hall υποδύονταν την παράξενη φωνή του, ενώ  χρησιμοποιήθηκε και από πολλές τοπικές διαφημιστικές εταιρίες. Πολλοί επιχειρηματίες πρότειναν στη φωνή να επισκεφτεί τα καταστήματά τους έναντι μιας αδρής αμοιβής και σ’ ολόκληρη την Ισπανία είχε ξεσηκωθεί τέτοιος σαματάς που κάποιοι πρότειναν να ζητήσουν την βοήθεια της Βρετανικής Scotland Yard για τη διαλεύκανση του μυστηρίου.

Απόκομμα εφημερίδας που αναφέρεται στα γεγονότα.

Κάποια στιγμή, ο κυβερνήτης της Σαραγόσα αποφάσισε να βάλει ένα τέλος σ’ αυτή την  φασαρία. Στις 4 Δεκεμβρίου ανακοίνωσε επισήμως ότι η «Φωνή» ήταν εφεύρημα της νεαρής Pascuala Alcocer.  Θεώρησε ότι η κοπέλα «παρήγαγε το φαινόμενο υποσυνείδητα ως εγγαστρίμυθος». Η θεωρία αυτή δεν απαντούσε ωστόσο στο ερώτημα του γιατί  η φωνή ακουγόταν ακόμα και όταν η Alcocer δεν βρισκόταν στο διαμέρισμα. Η κοπέλα, μάλιστα, συνελήφθη και κρατήθηκε προσωρινά στις φυλακές της πόλης, αλλά επειδή κανείς δεν μπορούσε ν’ αποφασίσει για το ποιες ακριβώς ήταν οι κατηγορίες που την βάραιναν, τελικά αφέθηκε ελεύθερη κι επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα της.

Όταν κάποια στιγμή το διαμέρισμα απέκτησε καινούργιους κατοίκους, τα φαινόμενα λίγο-πολύ εξασθένισαν. Πότε-πότε βέβαια οι καινούργιοι ένοικοι άκουγαν παράξενους θορύβους αλλά επειδή στο μεταξύ οι πάντες είχαν βαρεθεί να ασχολούνται με το φλύαρο εκείνο φούρνο, αποφάσισαν να αγνοήσουν εντελώς τα ανεξήγητα φαινόμενα.  Ωστόσο, η αλλόκοτη αυτή ιστορία δεν ξεχάστηκε ποτέ ολότελα. Αν και η συγκεκριμένη πολυκατοικία κατεδαφίστηκε το 1977, το κτήριο που σήμερα στέκεται στη θέση της, ονομάζεται ακόμα «Edificio Duende»  («Το κτήριο του Goblin») και αν θέλετε μπορείτε να το επισκεφτείτε στην οδό Gascon de Gotor αριθμός 2…

Έρικ Σμυρναίος

13.,07.2023.

Πηγές:

1)               https://www.thevintagenews.com/2018/05/30/goblin-stove/

2)               https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=the+talking+stove+1934+Spain+#fpstate=ive&vld=cid:a89b7ea6,vid:cxPGbTeKxY0

3)               https://slate.com/human-interest/2015/09/the-phenomenon-of-the-zaragoza-stove-goblin-was-blamed-on-unconscious-ventriloquism.html

4)               https://husheduphistory.com/post/179623264139/you-need-not-trouble-the-sinister-stove-of