Σκέφτηκα (κάτι που το παθαίνω κατά καιρούς):
Στη μαγεία όλοι καλούν δαίμονες – είναι, το λιγότερο, μια παραδοσιακή συνήθεια. Συνεπώς, αν θέλω να τηρήσω την παράδοση, αν θέλω να μάθω κάποια επιπλέον μυστικά για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα σε αυτό το χώρο, τι πιο φυσικό από το να καλέσω ένα δαίμονα και να τον ρωτήσω σχετικά; Άλλωστε, αν δεν μπορείς να εμπιστευτείς ένα δαίμονα, ποιον μπορείς να εμπιστευτείς;
Έτσι αποφάσισα να καλέσω τον Αζραήλ!
Τον Αζραήλ των είχα γνωρίσει παλιότερα από ένα διήγημα φαντασίας του Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ και είχα συγκρατήσει το όνομά του . Μου άρεσε αυτός ο δαίμονας, ή το διήγημα, εν πάση περιπτώσει. Ψάχνοντας να μάθω για το χαρακτήρα του ανακάλυψα ότι είχαμε πολλά κοινά μαζί. Ο Αζραήλ είναι άγγελος ή διάβολος, καλός ή κακός ανάλογα με τη θρησκευτική ή μαγική παράδοση που τον αποδέχεται, όπως κι εγώ είμαι καλός ή κακός ανάλογα με τα κέφια μου. Επιπλέον, Αζραήλ λένε και τον γάτο του Δρακουμέλ στις περιπέτειες με τα Στρουμφάκια – γεγονός που καταγράφεται στα θετικά αυτού του δαίμονα.
Αλλά, πώς θα τον καλούσα; Σκέφτηκα αρχικά να το ψάξω στη Wikipedia, αλλά μετά θυμήθηκα το πλήθος των σχετικών βιβλίων στη βιβλιοθήκη μου – και έψαξα εκεί. Φυσικά και βρήκα, όχι έναν, αλλά πολλούς τρόπους επίκλησης δαιμόνων.
Έτσι, ήπια μερικά ουίσκι να πάρω θάρρος, σχεδίασα τον δέοντα μαγικό κύκλο, επρόσφερα τη δέουσα θυσία, έκανα τη δέουσα επίκληση, και μετά από τη δέουσα αγωνιώδη αναμονή κατάφερα να τον πετύχω στο κινητό του.
“Αζραήλ εδώ”, είπε κοφτά.
Αφού τον χαιρέτησα με τον δέοντα σεβασμό και με τις δέουσες κολακίες, του έθεσα την πρώτη μου ερώτηση στο δέον δημοσιογραφικό στυλ:
“Είναι αλήθεια ότι πολλά υψηλά ιστάμενα πρόσωπα στην Ελλάδα –πρωθυπουργοί, υπουργοί, αρχιεπίσκοποι, βουλευτές, αρχιδικαστές, μεγαλοεπιχειρηματίες και άλλοι μεγαλόσχημοι του είδους διεξήγαγαν και διεξάγουν μαγικές τελετές, ιδίως σεξουαλικού περιεχομένου;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Είναι αλήθεια ότι είχαμε ακόμη και Κόκκινες Γυναίκες στις ίδιες υψηλές θέσεις, όπως σε υπουργικούς θώκους και τα παρόμοια;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Είναι αλήθεια ότι στις τελετές, κάποιες φορές, συμμετέχουν και παιδιά, ακόμη και τα δικά τους;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Είναι αλήθεια ότι παράλληλα με τις μαγικές δραστηριότητες ή πίσω από αυτές υπάρχουν και άλλες που αφορούν σε λαθρεμπόριο ναρκωτικών, σωματεμπορία, εμπόριο όπλων, και άλλα παρόμοια – όλα σε ένα πακέτο, με το περιτύλιγμα να αλλάζει ανάλογα με την περίπτωση;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Είναι αλήθεια ότι πίσω από κάποιες τρομοκρατικές οργανώσεις κρύβονται μαγικές αδελφότητες, και πίσω από κάποιες μαγικές αδελφότητες κρύβονται τρομοκρατικές οργανώσεις – και ότι συχνά τα ονόματα, οι ορολογίες, και τα σύμβολά τους το δείχνουν αυτό;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Είναι αλήθεια ότι όλα αυτά τα γνωρίζουν πολλά ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, αλλά δεν μιλούν γιατί είναι μέσα στο κόλπο ή φοβούνται;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν θα δίσταζαν μπροστά σε τίποτε;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Είναι αλήθεια ότι, εσύ, ο Αζραήλ, τιμωρείς με τον τρόπο σου κάποιους από αυτούς – δημιουργώντας τις φυσικές ροές, ή τα κανάλια, όπου θα τους ακολουθήσει και θα τους βρει η όποια τιμωρία;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Αυτές οι ροές, ή τα κανάλια, διακλαδίζονται έτσι ώστε μπορεί να τα περιγράψει κανείς σαν ένα δίκτυο ή πεδίο δυνάμεων;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Εννοείς, αναπόφευκτα – όπως η μάζα ενός πλανήτη ή ενός άστρου κυλά ή ρέει στην καμπύλη του βαρυτικού του πεδίου;”
“Ναι”, απάντησε ο Αζραήλ.
“Όλο σκέτα ‘ναι’ ακούω”, διαμαρτυρήθηκα τότε, “αλλά δεν μου λες τίποτε το συγκεκριμένο. Μπορείς να μου δώσεις κάποια πιο χειροπιαστά στοιχεία;”
“Όχι”, είπε ο Σαμαήλ, “και κλείνω γιατί μου τελειώνουν οι μπαταρίες.”
Τι να κάνω, τον απέπεμψα με τις δέουσες ευχαριστίες και τα δέοντα μαγικά λόγια.
“Και κοίτα να δεις”, μου είπε, ενώ η φωνή του έσβηνε πέρα. “Μη με ξανακαλέσεις, γιατί παρακολουθούν το κινητό μου...”

* * *

Τάδε έφη Αζραήλ.
Φυσικά, όποιος θέλει τον πιστεύει.
Έτσι κι αλλιώς, δεν μου είπε και πολλά, ούτε τεκμηρίωσε τίποτε, αλλά έχω εμπιστοσύνη στον Αζραήλ. Είπαμε, αν δεν μπορείς να εμπιστευτείς ένα δαίμονα, ποιον να εμπιστευτείς;
Εξάλλου –ξέχασα να σας το πω!– ο Αζραήλ είναι ο Δαίμονας του Θανάτου.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΑΝΟΣ