Γράφει η Δήμητρα Μπενίση ~ Ο ήλιος ζωντανεύει το πνεύμα και τη διάθεση, μα η νύχτα ξυπνά τις εσωτερικές αισθήσεις. Άλλοτε αποζητάμε τη ραστώνη σε δροσερά δάση και ακροθαλασσιές, κι άλλοτε τη θαλπωρή μιας ζεστής γωνιάς. Μα η νύχτα είναι πάντα αλλιώτικη…

H Άλις-Μαίρη Νόρτον, ενίοτε υπέγραφε και με ανδρικό όνομα ως Άντριου Νορθ, αφού στην εποχή της οι γυναίκες συγγραφείς του χώρου θεωρούνταν υποδεέστερες. Δεν έγραψε μόνο για μάγους και πολεμιστές ή για μακρινούς πλανήτες, όμως. Τα βιβλία της μελετούσαν τόσα πολλά πεδία, τόσους παράδοξους χωροχρόνους, που και μόνο μια απλή σταχυολόγηση και επιδερμική ανάγνωση μπορεί να πάρει χρόνια. Κι όμως μέσα στις ιστορίες της υπάρχουν τόσα πολλά επίπεδα που κυριολεκτικά ο αναγνώστης μπορεί – και ίσως και να...

Τοποθεσίες που διαχρονικά «βγάζουν» ανθρώπους «ευαίσθητους» δηλαδή προικισμένους με παραφυσικές δυνάμεις ή αυξημένες αντιληπτικές ικανότητες, (οι λεγόμενοι αλαφροΐσκιωτοι στην Ελλάδα) θα πρέπει να μας κινήσουν το ενδιαφέρον. Είναι τα Loci (πληθυντικός του Locus, που θα πει «τόπος») και τα Νimbus. Κάποια από τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά αυτών των περιοχών, σύμφωνα πάντα με τις παραδόσεις των προγόνων μας, είναι αλλόκοτα και εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του φυσικού περιβάλλοντος, δέντρα...

Όσοι από εσάς έχετε εντρυφήσει στη νεομυθολογία που επινόησε ο χαρισματικός συγγραφέας Χ.Φ.Λάβκραφτ, σίγουρα θα έχετε ακουστά την πανάρχαια και μυστηριακή πόλη των κιόνων, την παραμυθένια Ιρεμ που κρύβεται στα βάθη της Μεγάλης Αραβικής Χερσονήσου. Σύμφωνα λοιπόν με τη «Μυθολογία Κθούλου», όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται το σύμπαν που οικοδόμησε ο μεγαλοφυής εκείνος συγγραφέας, μια φορά κι έναν καιρό, ένας παράφρονας μυστικιστής και μάγος, ο Αμπντούλ Αλχαζρέντ, επισκέφτηκε τα ερείπια της...

Κατά τη γνώμη μου, ο 37ος Παράλληλος, είναι σαν να περιλαμβάνει την κεντρική λωρίδα μιας λεωφόρου με τα δεξιά και αριστερά όριά της να προεξέχουν λίγο από τον 36ο και 38ο παράλληλο, όπως ένας μεγάλος αυτοκινητόδρομος μετά διοδίων, με εισόδους και εξόδους. Μήπως υπάρχουν υπόγειες είσοδοι που χρησιμοποιούν τα ΑΤΙΑ για να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται το ίδιο ξαφνικά, κατά μήκος αυτού του νοητού αυτοκινητόδρομου; Γνωρίζουμε ότι βρίσκονται εδώ αλλά που πηγαίνουν όταν εξαφανίζονται; Ίσως...

Γράφει ο Έρικ Σμυρναίος ~ To καλοκαίρι του έτους 536 μ.Χ. ένας κοσμικός σπασμός διέτρεξε ολόκληρο τον πλανήτη μας. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις των ανθρώπων εκείνης της εποχής, ένα ασυνήθιστο σύννεφο εμφανίστηκε στους ουρανούς της Νότιας Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής και της Δυτικής Ασίας. Οι μάρτυρες του συγκεκριμένου φαινόμενου το παρομοίωσαν με ένα «πέπλο σκόνης» που βύθισε την περιοχή της Μεσογείου και πολλές άλλες περιοχές του κόσμου σε μια πολύχρονη περίοδο σκοταδιού και ψύχους. Το...