Οι μοναδικοί άνθρωποι σαν τον Μπαλάνο δεν μπαίνουν σε καλούπια. Δεν γίνονται ουραγοί δουλειάς άλλων, ανοίγουν το δικό τους δρόμο, δεν αναμασούν, δεν διεκδικούν «διαδοχή» (θα σήμαινε ότι δεν έχουν δική τους ταυτότητα), αλλά συνεχίζουν σε νέους ορίζοντες, αναζητούν, συνθέτουν, επαυξάνουν τις πηγές, και δημιουργούν τη δική τους πορεία, με τις δικές τους δυνάμεις και ιδέες. Ο ίδιος πάντα ονειρευόταν τα όσα είπε να γίνονται βίωμα και πράξη, και όχι παγωμένος λόγος. Γι’ αυτό δεν ήθελε «επιγόνους»,...