Ναζί και Αποκρυφισμός

Οι αποκρυφιστικές ρίζες του Ναζισμού

 Εκ πρώτης όψεως, η σχέση του αποκρυφισμού με το Ναζιστικό κίνημα μοιάζει τουλάχιστον οξύμωρη: Σε τελική ανάλυση, κατά το αποκορύφωμα της εξουσίας του, το Ναζιστικό κράτος λειτούργησε σαν μια καλοκουρδισμένη και ανελέητη μηχανή που βάσιζε τη λειτουργία του στην ψυχρή λογική του «επιστημονικά επιβεβλημένου εξαγνισμού» της ανθρωπότητας.

Ωστόσο, η Γερμανία, μετά το ταπεινωτικό τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου υπέφερε από μια επιδημία αποκρυφισμού. Τα θύματα αυτής της κοινωνικής και ψυχικής επιδημίας ήταν άνθρωποι που είχαν εξουθενωθεί ψυχικά από τη φρίκη της πραγματικότητας που βίωναν και αναζητούσαν ένα δρόμο που θα τους οδηγούσε έξω από το λαβύρινθο μιας εχθρικής καθημερινότητας μέσω του αποκρυφισμού και των ονείρων.

Έτσι λοιπόν, ίσως ήταν αναμενόμενο για το Ναζιστικό κόμμα ν’ αναπτύξει και αυτό μια εμμονή με τον Αποκρυφισμό. Γνωρίζουμε ότι τα μέλη του ταξίδεψαν σ’ ολόκληρο τον κόσμο σε αναζήτηση μυστηριακών δυνάμεων. Από το ιερό δισκοπότηρο μέχρι τη λόγχη του Λογγίνου, από το Θιβέτ μέχρι την Ανταρκτική, κανένα μυθολογικό τεχνούργημα ή όργανο και καμία περιοχή του κόσμου δεν αγνοήθηκε. Οι Ναζί έψαξαν σ’ ολόκληρο τον πλανήτη για να βρουν κάτι που η ελίτ τους αποκαλούσε «Το πιο ισχυρό όπλο», ένα όπλο δηλαδή που θα τρομοκρατούσε τόσο πολύ την ανθρωπότητα ώστε ολόκληρος ο κόσμος θα υποτασσόταν αμέσως στην ανωτερότητάτους.

Πώς ξεκίνησαν όμως όλα αυτά;

Όταν ενοποιήθηκαν πολιτικά τα γερμανικά βασίλεια το 1871, οι πολιτιστικές διαφορές που υπήρχαν μεταξύ τους ήταν πολύ μεγάλες. Έτσι, λοιπόν, καταστρώθηκαν σχέδια που θα ενοποιούσαν τους Γερμανούς, όχι μόνο σε πολιτικό αλλά και σε πολιτιστικό επίπεδο. Κάποιες απ’ αυτές τις προσπάθειες συμπεριλάμβαναν τη δημιουργία μιας γερμανικής θρησκείας και ιδεολογίας, που θα είχε ως άξονά της μια ιερή αποστολή που θ’ αφορούσε όλα τα γερμανικά έθνη. Δυο αφοσιωμένοι οπαδοί αυτών των προσπαθειών ήταν οι Αυστρογερμανοί ηγέτες κάποιων μικρών μυστικών εταιριών που υποστήριζαν τον γερμανικό φυλετικό μυστικισμό. Αυτοί οι δυο άνθρωποι ήταν ο Jörg Lanz von Liebenfels, ένας φυλετικός θεωρητικός και ο Guido von List, ένας αποκρυφιστής. Ο Liebenfels πίστευε ότι η Άρια Φυλή είχε δημιουργηθεί από θεϊκούς εξωγήινους και ότι οι Γερμανοί ήταν οι μοναδικοί επιζώντες αυτών των εξωγήινων οντοτήτων στην πιο αγνή τους μορφή. Για να προωθήσει τη γερμανική φυλετική συνείδηση, ο Liebenfels δημιούργησε μια μυστική αδελφότητα που ονομαζόταν Ordo Novi Templi, δηλαδή το «Τάγμα των Νέων Ναϊτών». Επίσης, κυκλοφόρησε ένα περιοδικό έντυπο που ονομαζόταν Ostara.

Ο Liebenfels εγκαθίδρυσε το πρώτο κάστρο των Νέων Ναϊτών στο Burg Werfenstein στον Δούναβη το 1907, κι έστησε μια σημαία που απεικόνιζε μια σβάστικα στις επάλξεις του. Κατά τη δεκαετία του 1920-1930, είχε αποκτήσει τρία ακόμα κάστρα κι ένα σπίτι στο Salzburg, τα οποία χρησιμοποίησε ως τοποθεσίες του Ναϊτικού του κινήματος. Επίσης υπηρέτησε ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρίας του Guido von List .

Στο μεταξύ, ο Guido Von List ονειρευόταν την αναγέννηση του γερμανικού Παγανισμού, την επαναφορά της λατρείας πολεμικών θεών και τη χρήση μαγικών κειμένων και συμβόλων που περιλάμβαναν και τη γνωστή σε όλους μας σβάστικα. Οι ιδέες του είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών μυστικών εταιριών όπως ήταν η Reichshammerbund, ή «O σύνδεσμος της Σφύρας του Ράιχ». Αυτές οι μυστικές εταιρίες ήταν μέλη μεγαλύτερων μορφωμάτων, ενώ η κάθε μια περιείχε ακόμα μικρότερες σε αριθμό ομάδες. Επειδή είχαν αριθμητικά πολύ λίγα μέλη σε σύγκριση με τα εξήντα εκατομμύρια που αποτελούσαν τότε τον πληθυσμό της Γερμανίας, δεν ασκούσαν καμία ιδιαίτερη επιρροή στη γερμανική κοινή γνώμη. Κατάφεραν ωστόσο να συνθέσουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννήθηκε ο Ναζισμός.

 Ένας από τους ανθρώπους που υποβοήθησε πολύ την άνοδο του Χίτλερ ήταν ο Rudolf Von Sebottendorf. Κατά την αναζήτησή του για πνευματική φώτιση αλλά και για χρήμα, είχε ταξιδέψει στην Τουρκία και είχε γίνει μέλος μιας μυστικής αδελφότητας των Σούφι. Επίσης, διατηρούσε επαφές με τους Νεότουρκους οι οποίοι ανέλαβαν τον έλεγχο της Τουρκίας μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1908. Ίσως δεν είναι τυχαίο, επομένως, το ότι, ακολουθώντας μια πορεία που ήταν παρόμοια με αυτή του Ναζισμού, οι Νεότουρκοι διέπραξαν τη γενοκτονία των Αρμενίων και τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Το 1913 ο Sebottendorf επέστρεψε στη Γερμανία κι έγινε μέλος του Τάγματος Germanenorden, γνωρίζοντας πολύ καλά από την εμπειρία του στην Τουρκία ότι μια μυστική εταιρία είναι πολύ χρήσιμη στη διασπορά προπαγάνδας και στο σχεδιασμό πολιτικών συνομωσιών. Ο γερμανικός στρατός και το Germanenorden πρέσβευαν φιλοπόλεμες και αντι-ειρηνιστικές ιδέες. Αυτός ίσως να ήταν και ο λόγος που σχετίστηκε και με το γερμανικό στρατό προκειμένου να καταπολεμήσει τις ηττοπαθείς και ειρηνιστικές ιδέες που είχαν αναδυθεί στη γερμανική κοινωνία ως αντίδραση στην ήττα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Τελικά κατάφερε να γίνει ο ηγέτης του Τάγματος Germanenorden στο Μόναχο. Το Germanenorden είχε ιδρυθεί στο Βερολίνο το 1912 από τον Theodor Fritsch και από άλλους Γερμανούς αποκρυφιστές, όπως για παράδειγμα από τον Philipp Stauf που ήταν επίσης μέλος της μυστικής Εταιρείας του Guido von List. Το Τάγμα αυτό λειτουργούσε υπογείως και προσδοκούσε στη δημιουργία μιας μικρής αλλά αφοσιωμένης ομάδας ανθρώπων που θα προωθούσαν την ιδέα της φυλετικής ανωτερότητας της γερμανικής φυλής. Στόχοι του ήταν η επίτευξη της φυλετικής αγνότητας του γερμανικού έθνους, η εκδίωξη των Εβραίων και η εγκαθίδρυση των Γερμανών ως ηγετών ολόκληρης της Ευρώπης. Σταδιακά το Τάγμα αυτό υιοθέτησε τις αποκρυφιστικές κι εθνικιστικές ιδέες του List. Υιοθέτησε ως σύμβολο του τη σβάστικα πάνω σε ένα σταυρό, το 1916, και τις θεωρίες περί ανωτερότητας της Άριας Φυλής. Επίσης, άλλαξε το όνομα του σε Thule Gesellschaft, δηλαδή σε «Εταιρεία της Θούλης».

Στο βιβλίο που έγραψε το 1933 και το οποίο είχε τον τίτλο «Bevor Hitler Kam» («Πριν έρθει ο Χίτλερ») ο Rudolf von Sebottendorf ισχυρίστηκε ότι η Εταιρεία της Θούλης έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στην ίδρυση του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος του Χίτλερ. Συγκεκριμένα, ο Χίτλερ πλησίασε πρώτα μέλη της Θούλης τα οποία συμμάχησαν μαζί του. Το οπλοστάσιο του μελλοντικού ηγέτη αποτελούνταν, εκτός από την ίδια την Θούλη, από την Εταιρεία των Γερμανών Εργατών που ιδρύθηκε από αυτή και συγκεκριμένα από το μέλος της Karl Harrer και από το γερμανικό σοσιαλιστικό κόμμα που καθοδηγούσε ο Hans Georg Grassinger. Από αυτές τις τρεις πηγές ο Χίτλερ δημιούργησε το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών, το οποίο μεταλλάχτηκε στο ναζιστικό κόμμα. Ο Χίτλερ είχε, επίσης, πολύ στενούς δεσμούς με το μέλος της Εταιρείας της Θούλης, Dietrich Eckart, τον οποίο αποδέχτηκε ως μέντορά του και αποκάλεσε τον πραγματικό πατέρα του ναζιστικού κινήματος. Επιπρόσθετα, ο Alfred Rosenberg, ο οποίος εξελίχθηκε στο διαμορφωτή της ιδεολογία του ναζιστικού κόμματος και ο Rudolf Hess, ο οποίος έγινε ο υπαρχηγός του Χίτλερ, ήταν επίσης μέλη της Εταιρείας της Θούλης.

Η Θούλη, τώρα, υποτίθεται ότι ήταν η χώρα όπου πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια είχε γεννηθεί η Άρια Φυλή κάπου στο Βόρειο Πόλο. Το έμβλημά της, το οποίο σχεδίασε ο ίδιος ο Sebotterndorf, ήταν μια σβάστικα μ’ ένα μαχαίρι. Όσοι ασπάζονταν την ιδέα ότι υπήρχε μια ανώτερη φυλή Βορείων, πίστευαν επίσης στην ιστορία της βυθισμένης Ατλαντίδας όπου είχαν ζήσει οι «άνθρωποι του πιο αγνού αίματος». Αυτή η χώρα που βρίσκονταν κάπου ανάμεσα στην Αγγλία και στην Πορτογαλία, στον σημερινό Ατλαντικό Ωκεανό, είχε καταποντιστεί ύστερα από το χτύπημα κάποιου «θεϊκού κεραυνού». Όσοι επιβίωσαν από εκείνη την καταστροφή υποτίθεται ότι κατέφυγαν σε πιο ασφαλή μέρη του της Υδρογείου. Μια από αυτές ήταν και η περιοχή των Ιμαλαΐων.

Για να καταλάβετε πόσο σοβαρά έπαιρνε αυτές τις αποκρυφιστικές ιδέες η ηγεσία του ναζιστικού κόμματος, θα σας πω μόνο ότι το 1938, ο Heinrich Himmler, ηγετικό στέλεχος του κόμματος κι ένα πρόσωπο κλειδί στην οικοδόμηση του μηχανισμού που έφερε σε πέρας το Ολοκαύτωμα, έστειλε μια πενταμελή ομάδα ερευνητών στο Θιβέτ για να εντοπίσουν την προέλευση της «Άριας Φυλής».

Ο Αδόλφος Χίτλερ, ή μάλλον οι άνθρωποι που κρύβονταν πίσω από το πρόσωπό του, πίστευαν ότι οι «Άριοι» λαοί του Βορρά που είχαν εισβάλλει στην Ινδία, είχαν διαπράξει το «έγκλημα» της επιμειξίας με ντόπιους «μη Άριους» πληθυσμούς, με αποτέλεσμα να εκφυλιστούν και να χάσουν τα χαρακτηριστικά που τους καθιστούσαν ανώτερους από κάθε άλλη φυλή πάνω στη Γη. Η σβάστικα εξάλλου ήταν ένα πανταχού παρόν σύμβολο στο Θιβέτ, γνωστό τοπικά ως «yungdrung», γιατί για τους Ινδουιστές θεωρείται ως σύμβολο καλοτυχίας. Ακόμα και σήμερα την βλέπει κανείς έξω από σπίτια, μέσα σε ναούς, σε σταυροδρόμια και ακόμα και σε φορτηγά αυτοκίνητα.

Ο Ernst Schafer, ένας χαρισματικός ζωολόγος 28 ετών τότε, που είχε ήδη επισκεφτεί δυο φορές τα σύνορα της Ινδίας, της Κίνας και του Θιβέτ, ήταν ένα από τα μέλη αυτής της ομάδας. Ο δεύτερος άνθρωπος-κλειδί της αποστολής ήταν ο Bruno Beger, ένας νεαρός ανθρωπολόγος που είχε γίνει μέλος των SS το 1935. Ο Beger συνήθιζε να κάνει μετρήσεις στα κρανία και στα χαρακτηριστικά του προσώπου των κατοίκων του Θιβέτ και να φτιάχνει εκμαγεία, προκειμένου να συλλέξει υλικό ως προς τις αναλογίες, την προέλευση, τη σημασία και την ανάπτυξη της Άρειας φυλής σε αυτή την περιοχή του κόσμου. Η αποστολή έλαβε απότομα τέλος το 1939 με την έναρξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά ο Beger είχε ήδη προλάβει να μετρήσει τα κρανία και τα πρόσωπα 376 Θιβετιανών, είχε πάρει 2.000 φωτογραφίες κι εκμαγεία κεφαλιών, προσώπων, χεριών και αυτιών 17 ανθρώπων, ενώ είχε μαζέψει τα δακτυλικά αποτυπώματα 350 επιπλέον ανθρώπων. Επίσης είχε μαζέψει 2.000 «εθνογραφικά τεχνουργήματα», ενώ ένα άλλο μέλος της ομάδας είχε συγκεντρώσει 18.000 μέτρα κινηματογραφικής ταινίας και 40.000 φωτογραφίες! Ο Schafer μετέφερε τους περισσότερους «θησαυρούς» του σ’ ένα κάστρο στο Salzburg, όπου μετακόμισε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αλλά, όταν οι Συμμαχικές δυνάμεις μπήκαν στην Αυστρία το 1945, κάποιες από τις φωτογραφίες του κι επιπρόσθετο υλικό χάθηκαν. Η υπόλοιπη συλλογή του έχει επιβιώσει και φυλάσσεται σε αρχεία και μουσεία της Γερμανίας και των ΗΠΑ.

Στο μεταξύ, ο Karl Maria Wiligut, ένας αποκρυφιστής που εξελίχθηκε στο δεξί χέρι του Himmler, είχε αναπτύξει μια θρησκεία που είχε ως κεντρικό στοιχείο της τη λατρεία του Γερμανικού θεού Irmin. Σύμφωνα με τον Wiligut, ο γερμανικός πολιτισμός είχε ηλικία 228.000 ετών. Εκείνο τον καιρό η Γη φωτιζόταν από τρεις ήλιους και κατοικούταν από γίγαντες, νάνους, και άλλα μυθολογικά όντα.

Ο Himmler συμβουλευόταν τον Wiligut για μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων. Ακολουθώντας τις προφητείες του, έφτιαξε στο κάστρο Wewelsburg ένα δωμάτιο το οποίο περιείχε έναν κρύσταλλο που εκπροσωπούσε το Ιερό Δισκοπότηρο. Ο Wiligut τον είχε βοηθήσει επίσης στο σχεδιασμό του δαχτυλιδιού με τους ρούνους που φορούσαν τα στελέχη των SS και που ονομάζονταν «τα δαχτυλίδια του κεφαλιού του θανάτου».

Κάποιοι θεωρούν ότι και ο ίδιος ο Χίτλερ ήταν φανατικός οπαδός του αποκρυφισμού, πίστευε ότι επικοινωνούσε με αλλοκοσμικές οντότητες, ενδεχομένως με τους «θεϊκούς εξωγήινους» που είχαν δημιουργήσει την Άρια φυλή. Σ’ ένα από τα βιβλία της συλλογής του με τον τίτλο «Μαγεία: Ιστορία, Θεωρία και Πρακτική» βρέθηκε υπογεγραμμένη μια παράγραφος που έλεγε τα εξής: «Αυτός που δεν έχει μέσα του δαιμονικούς σπόρους, δεν θα γεννήσει ποτέ έναν καινούργιο κόσμο».

Έρικ Σμυρναίος

17.07.2023

 Πηγές:
1) https://libertywingspan.com/48958/uncategorized/nazis-and-the-occult/
2) https://www.washingtonpost.com/entertainment/books/it-turns-out-raiders-of-the-lost-ark-wasnt-so-far-off-about-the-nazis/2017/08/01/d22f640e-75f5-11e7-8f39-eeb7d3a2d304_story.html
3) https://www.amazon.com.be/-/en/Source-Wikipedia/dp/115761034X
4) https://jacobin.com/2021/11/supernatural-thinking-occultism-esotericism-nazism-adolf-hitler-world-war-two-border-science
5) https://bookshop.org/p/books/unholy-alliance-a-history-of-nazi-involvement-with-the-occult-expanded-peter-levenda/9057098